Mewing, een bekende praktijk voor het beïnvloeden van de botstructuur, gaat niet alleen over het hermodelleren van botten; het betrekt ook verschillende gezichtsspieren.
Dit artikel gaat in op de spieren die een rol spelen tijdens het miauwproces en werpt licht op hun cruciale rol bij het hervormen van het gezicht.
De hoofdspeler: de tong
De centrale spier die tijdens het miauwen wordt aangesproken, is ongetwijfeld de tong. Hoewel de tong uit een verzameling spieren bestaat, zullen we hem omwille van de eenvoud in deze discussie als een verenigd geheel behandelen.
Goed miauwen houdt in dat je de tong tegen het gehemelte plaatst, waardoor een kettingreactie van gunstige veranderingen in de gezichtsstructuur op gang komt.
Het verbreden van de tandboog
Een van de opmerkelijke effecten van miauwen is het vermogen om de tandboog te verbreden. Studies, zoals het onderzoek van Dean uit 2016, hebben de sterke correlatie tussen tonghouding en tandboogvorm versterkt.
Door de tong strategisch te positioneren, zorgt het miauwen ervoor dat de tongspieren gaan werken aan het uitzetten van de tandboog, waardoor er ruimte ontstaat voor de tanden om correct uit te lijnen.
De bovenkaak naar voren brengen:
Mewing staat bekend om zijn vermogen om voorwaartse gezichtsgroei te bewerkstelligen. Dit transformatieve proces wordt aangedreven door de constante druk van de tong op het gehemelte.
Na verloop van tijd kan deze voorwaartse beweging iemands gezichtsuiterlijk aanzienlijk verbeteren.
Een goede tonghouding heeft tot doel de effecten van mondademhaling en onjuiste plaatsing van de tong te corrigeren, waarbij de bovenkaak geleidelijk naar boven en naar voren wordt gedraaid.
Meer "Jagersogen" bereiken
Een term die de afgelopen maanden populair is geweest, zijn Hunter-ogen versus prooi-ogen.
Kortom, Hunter-ogen zijn aantrekkelijker omdat ze de persoon een fellere blik geven. Bekijk ons artikel over Hunter vs Prey-ogen; meer leren.
Door te miauwen kan de bovenkaak in theorie omhoog en naar voren bewegen, wat betekent dat het gebied onder de ogen en het bot onder de ogen ook omhoog en naar voren bewegen.
Het tongbeen aanspannen:
Meedoen aan miauwen vereist dat de tong kracht uitoefent op het gehemelte . Daarbij doet het een beroep op de tongspieren, die zich onder de kin bevinden. Deze spieren moeten extra inspanning leveren om het achterste derde deel van de tong naar het gehemelte te brengen.
Deze consistente betrokkenheid resulteert in het aanspannen van deze spieren , wat uiteindelijk bijdraagt aan een meer uitgesproken kaaklijn en een vermindering van het uiterlijk van een onderkin.
Jukbeenderen verbeteren:
Miauwen heeft indirect invloed op de uitzetting naar buiten van de jukbeenderen naarmate de tandboog breder wordt.
Door de juiste tonghouding te handhaven , kan men indirect het naar buiten uitsteken van de jukbeenderen stimuleren, waardoor een high-fashion modelachtige uitstraling ontstaat.
De rol van Buccinator-spieren:
Hoewel miauwen de buccinatorspieren niet direct traint, stimuleert het wel minder activiteit in deze spieren.
Om optimale miauwresultaten te bereiken, moet je de kunst van het correct slikken beheersen, een proces waarbij de tong, in plaats van de wangen, een cruciale rol speelt.
Deze overgang naar de juiste sliktechnieken is essentieel voor het behalen van de gewenste resultaten, vooral voor degenen die streven naar uitgeholde jukbeenderen.
De betekenis van de kauwspieren:
Miauwen richt zich niet rechtstreeks op de kauwspieren , die voornamelijk verantwoordelijk zijn voor het kauwen. Het aanspreken van deze spieren speelt echter een cruciale rol in het miauwproces.
In voorouderlijke tijden moesten individuen harder, caloriearm voedsel kauwen, wat bijdroeg aan uitgebreider kauwen en bijgevolg aan bredere kaken.
Terwijl miauwen pleit voor kauwgom om de kaakspieren te activeren , kan overmatig kauwen leiden tot overontwikkeling van de kauwspieren, waardoor een minder proportioneel uiterlijk ontstaat.
De invloed van tongspieren:
De tongbeenspieren, een reeks spieren die helpen bij het omhoog brengen van het tongbeen, spelen een rol tijdens het miauwen.
Bij correct miauwen oefent de tong kracht uit op het gehemelte, waardoor de tongspieren naar boven bewegen.
Dit is duidelijk wanneer u het profielaanzicht in een spiegel bekijkt. De vier componenten van het tongbeenspierstelsel – stylohyoid, digastric, mylohyoid en geniohyoid – werken samen om een juiste tonghouding te garanderen en de harmonie van het gezicht te bevorderen.
Afhaal:
De impact van Mewing reikt verder dan de botstructuur en raakt verschillende gezichtsspieren die de transformatie van iemands gezichtsuiterlijk beïnvloeden.
Het begrijpen van de ingewikkelde relatie tussen miauwen en deze spieren is essentieel voor degenen die aan de reis van gezichtsverbetering beginnen. Door de kracht van de juiste tonghouding te benutten en deze spieren te gebruiken, kunnen individuen proactieve stappen ondernemen om de gewenste gezichtsesthetiek te bereiken.
