1.) Inconsistentie :
Het bereiken van miauwresultaten als volwassene vereist een niet aflatende inzet. Het proces van het veranderen van de botstructuur is zwaar en consistente inspanningen, 24 uur per dag, zijn essentieel. Dr. Mew, een prominent figuur in de miauwgemeenschap, heeft benadrukt dat voortdurend miauwen zelfs op volwassen leeftijd tot opmerkelijke resultaten kan leiden. Veel beginners worstelen echter met consistentie. Ze vergeten vaak dagelijks te miauwen, wat de voortgang belemmert. Om dit probleem aan te pakken, zijn het instellen van alarmen als herinnering, het strategisch plaatsen van aantekeningen of zelfs miauwen tijdens de slaap effectieve strategieën.
2.) Het achterste derde deel van de tong verwaarlozen:
Bij correct miauwen wordt de achterkant van de tong centraal gesteld. Deze praktijk oefent druk uit op het zachte gehemelte, waardoor wordt voorkomen dat het gezicht verticaal langer wordt. Helaas grijpen veel mensen de voorkant van hun tong verkeerd in, wat resulteert in een lelijke knobbel. Het aangrijpen van het achterste derde deel van de tong kan een uitdaging zijn, en het vereist het ontwikkelen van de zenuwverbindingen in dat gebied. Sommige personen kunnen last krijgen van een beperking van de luchtwegen, waardoor het nodig is een evenwicht te vinden tussen ademhalen en miauwen of chirurgische opties te overwegen.
3.) Tong die de tanden duwt:
4.) Verkeerd slikken:
Correcte slikpatronen zijn gemakkelijk te corrigeren, maar toch zien veel mensen ze over het hoofd. Bij inefficiënt slikken wordt het voedsel met de wangen naar de keel gezogen, in plaats van met de tong een bal te vormen en het voedsel door de keel te laten glijden. Hoe meer de tong deelneemt aan het slikproces, hoe beter. Het gebruik van de Buccinator-spier moet worden vermeden, omdat deze spier effectief miauwen kan belemmeren.
5.)Slechte hoofd- en nekhouding:
6.) Het verwaarlozen van de tongspieren:
De tongbeenspieren spelen een cruciale rol om ervoor te zorgen dat uw tong het gehemelte effectief raakt. Als de achterkant van de tong het gehemelte niet kan bereiken, kan het buigen van de tongbeenspieren onder de kin helpen bij het bereiken van de gewenste positionering. Dit kan worden vergeleken met het tegenovergestelde van een geeuw, waarbij de nekspieren rond het tongbeen worden samengetrokken om de opwaartse beweging te vergemakkelijken.
7.) Neusademhaling:
8.) Tandenknarsen (bruxisme):
9.) Gebrek aan tandencontact:
10.) Onderbenutting van de tong :
Conclusie
Naast deze tien redenen kunnen verschillende andere factoren het succes van miauwen beïnvloeden, waaronder leeftijd, groeihormoon- en testosteronniveaus, kauwpatronen, craniofaciale dystrofie en algemene verwachtingen. Het begrijpen van deze complexiteiten kan individuen helpen hun verwachtingen te beheersen en een meer alomvattende strategie te ontwikkelen voor het verbeteren van de gezichtsesthetiek door middel van miauwen.